Lieve allemaal,

Deze keer hadden we een korte week bij House of Joy, omdat we op vrijdag naar Cape Maclear vertrekken. Maar wel een hele leuke, en zeker ook vermoeiende week.

Maandag 19 juni
Na de safari van dit weekend is het weer even een overstap om aan het werk te gaan. Als de wekker gaat ben ik super moe, maar ik sleep mezelf uit bed en richting Corner 47.
De dag bij House of Joy verloopt normaal, en behalve de vele poepluiers (alle kindjes hebben diarree) en vieze bedden, zijn er geen bijzonderheden.
Thuis neem ik een snelle douche, maar kom er daarna achter dat de douche is overstroomd en dat het hele huis blank staat. Met z'n vieren pakken we handdoeken en emmers en na een half uur is het weer zo goed als droog en kunnen we gaan eten. Omdat ik nog steeds heel moe ben kruip ik weer op tijd mijn bed in.

Dinsdag 20 juni
In de ochtend spelen we met alle kindjes buiten, maar gaan deze keer niet naar de playgroud. We blijven op de binnenplaats en al snel zien we waarom: de kinderen moeten schoenen passen. Ontzettend schattig, al die kleine schoentjes, en de kinderen vinden het heel leuk. Na een kwartiertje worden alle schoenen weer weggehaald, de namen van de kinderen worden op de onderkant geschreven en de schoenen worden weer netjes opgeruimd. Waarom weet ik niet, maar ik heb het idee dat het voor een andere gelegenheid is, maar dat ze alvast moesten passen.
'S avonds eten we bij Mediterraneo, heerlijke pizza op. Na Bombay mijn tweede favoriet!

Woensdag 21 juni
Vandaag als we aankomen bij House of Joy, zien we een grote groep mensen voor de poort zitten. Ik herken het meteen van de vorige keer: het is uitdeeldag.
We zeggen snel goedemorgen tegen de kindjes en gaan dan helpen bij het uitdelen van maïs, bonen, olie, wasmiddel en zeep. Zo'n tweehonderd mensen en ruim twee uur later, gaan we weer naar binnen om de kinderen eten te geven en in bed te leggen.
Tot vorige week kwam er op dinsdag altijd een International School langs, maar die komen niet meer. Vandaag komt een van de meisjes van die school langs met haar moeder, ze gaan terug naar Europa (na 15 jaar in Afrika!) en ze wilde heel graag afscheid nemen van de kindjes. Heel lief en echt heel leuk om te zien hoe ze met de kindjes omgingen.
'S avonds thuis bakken Astrid en ik pannenkoeken (en soep, maar door een klein 'overkook' ongelukje was er niet zo heel veel soep meer over).
Ik merk dat ik al weer een beetje in mijn oude slaapritme kom, ik ga steeds later naar bed. Dan is 'laat' hier voor mij nog steeds aan de vroege kant, maar ik merk toch dat ik steeds later slaap.

Donderdag 22 juni
Vandaag komen we Roos tegen terwijl we wachten op een minibusje. Alle minibusjes zitten vol maar na een tijdje stopt er een auto voor ons, die vraagt of we een lift willen. We kijken elkaar aan en besluiten dat we dat wel kunnen doen, dus stappen in. Blijkt daarna dat Roos en de man die de auto bestuurt elkaar ooit zijn tegengekomen bij kickboksen, hoe toevallig!
Bij House of Joy gaan we buitenspelen met de kinderen. Ik heb vandaag bellenblaas meegenomen en ze vinden het geweldig! Er is vandaag weer een nieuw kindje gekomen. Deze is al wat ouder, maar hoe oud precies weten we niet. Hij heeft ook geen naam, of in ieder geval weten we die niet. Hij is gedumpt en gevonden en zo bij ons terecht gekomen. Ik geloof dat hij een naam zal krijgen van het project, maar daar moet eerst toestemming voor worden gegeven door de autoriteiten. Het is een super leuk kind, heel lief en ook best wel slim. Hij heeft een beetje moeite met wennen en ook de andere kindjes vinden dit lastig, merk ik. Maar tegen het eind van de dag gaat het heel goed en kan ik met een gerust hart naar huis.
'S middags gaan we met de auto (met chauffeur) en twee meiden van het project naar oldtown. Astrid en ik willen daar luierbroekjes kopen. Ze gebruiken hier stoffen luiers, die niet zo heel erg waterdicht zijn, dus ze doen over de stoffen luier altijd een plastic broekje. Heel veel van de broekjes die ze op dit moment hebben zijn kapot. We wilden graag iets extra's doen, en hadden daarom besloten om nieuwe broekjes te kopen. Toen we terugkwamen en de broekjes aan Flora gaven, was ze super blij en omhelsde ons. De broekjes werden zorgvuldig uitgepakt en in de la gelegd.
Om 15.00u gaan we richting het huis van Roos en Maartje, want we krijgen Chichewa les. Als we aankomen blijkt na een tijdje dat de lerares nog bij de kapper zit, en dus niet komt vandaag. Andere keer beter dus, ook dát is Malawi.
Morgen gaan we niet naar House of Joy, maar naar Cape Maclear, een plaats bij Lake Malawi. Update daarover de volgende keer!

Tionana!

Liefs,
Amber

PS: Ana athu betekende 'onze kinderen' en Njovu is 'olifant'. Credits voor wie het zelf had ontdekt ;)