Op vrijdag 10 februari ging ik naar Breda om een voorbereidingstraining te volgen. Samen met 20 andere vrijwilligers kregen we informatie over Afrika, vrijwilligerswerk, verwachtingen etc, allemaal om onze impact als vrijwilliger te vergroten.

De dag begon met informatie over verschillende typen vrijwilligers. Deze typetjes waren opgesteld in samenwerking met vrijwilligersorganisaties, zowel hier in Nederland als lokaal in Afrika. Elk type heeft natuurlijk zijn voor en nadelen. Deze zijn uitvoerig besproken, waarna we allemaal konden kijken of we onszelf in een van de typetjes herkenden. Nu moet ik zeggen dat ik me wel kon herkennen in type 'de engel'. Voordelen: lief, zorgzaam, geeft veel liefde en aandacht, betrokken. Nadelen: té betrokken en gevoelig, laat snel over zich heen lopen.
Het voordeel van deze typetjes zien was dat we allemaal geconfronteerd werden met onze eigen valkuilen als we als vrijwilliger aan de slag gaan, zodat we kunnen voorkomen dat we onszelf daar pas tegenkomen.

Daarna hebben we het gehad over verwachtingen, wat kunnen wij verwachten als vrijwilliger en wat wordt er van ons verwacht door het project? Hier hebben we een mooie discussie gevoerd, waardoor we erachter kwamen dat dit per persoon heel erg verschillend is. De een zal dan ook sneller zijn grens bereiken dan een ander, en dat is prima. Zolang je je eigen grenzen helder hebt en deze ook tijdig aangeeft, zorg je dat je je zelf op je gemak voelt en daardoor meer kan betekenen voor je project.

Even hebben we tijd besteed aan ons inwendige stoplicht. Wanneer staat deze op groen? Hoe voel je je dan? En wanneer springt die op rood? Wat zijn daarvan de gevolgen? Kunnen we dit zien aankomen, is er een 'oranje' stand? En zo ja, hoe merken we dat? En bovendien, wat kunnen we doen om te voorkomen dat oranje uiteindelijk rood wordt?

Ook hebben we aandacht besteed aan een erg belangrijk onderdeel, vooral voor de vrijwilligers die met kinderen gaan werken: Hechting.
Wat is hechting, waarom is het zo belangrijk? Hoe zorg je ervoor dat een kind niet aan jou hecht, maar aan zijn vaste verzorgers? Hoe zorg je dat je zelf niet te veel gaat hechten aan de kinderen en het project? In een andere training die ik nog ga volgen op 25 maart, besteden we nog meer aandacht aan dit onderwerp. Ook gaan we het daar hebben over het organiseren van activiteiten met de kinderen.

We sloten af met een stukje cultuur. Wat zijn cultuurverschillen tussen hier en daar? Hoe gaan we daarmee om? Aan de hand van situatieschetsen hebben we hier over gepraat. Wat doe je als iemand je aanspreekt op straat? Of als iemand je vraagt om geld? Al deze vragen zijn beantwoord, maar het gaat natuurlijk voor een groot deel ook over hoe we ons zelf voelen, wat voor ons op dat moment goed voelt om te doen.

Het was een hele interessante en leerzame dag. Het was erg leuk om andere vrijwilligers te ontmoeten en hun verhalen te horen. Ook de ervaringsverhalen van de mensen van stichting Muses hebben indruk op me gemaakt. Het komt toch allemaal ineens een stukje dichterbij dan.

Met mijn crowdfunding gaat het erg goed, ik heb al veel donaties mogen ontvangen. Ik wil iedereen hier nogmaals ontzettend voor bedanken.

Nog 13 weken, 92 dagen, 2208 uren ;) Bijna is het zover!

Ik heb er zin in!